نحوه گرفتن حضانت فرزند توسط مادر

در نظام حقوقی ایران، حضانت فرزند از جمله موضوعات مهم و حساس در دعاوی خانوادگی محسوب میشود. حضانت به معنای نگهداری، مراقبت و تربیت فرزند است که معمولاً میان والدین تقسیم میشود، اما در برخی شرایط ممکن است یکی از والدین بهتنهایی عهدهدار آن شود. در این میان، مادران بسیاری هستند که به دلایل مختلف از جمله طلاق، فوت همسر یا عدم صلاحیت پدر، خواهان حضانت فرزند خود میباشند. قوانین ایران شرایط و مراحل مشخصی برای اثبات و دریافت حضانت توسط مادر در نظر گرفته است. آگاهی از حقوق قانونی و استفاده از راهکارهای صحیح میتواند نقش مؤثری در موفقیت مادران ایفا کند. در ادامه، نحوه گرفتن حضانت فرزند توسط مادر به طور کامل مورد بررسی قرار میگیرد.
در روند پروندههای حضانت فرزند، حضور وکیل متخصص خانواده میتواند نقش بسیار مؤثری در تسهیل مراحل قانونی و افزایش احتمال موفقیت داشته باشد. حضانت فرزند موضوعی حساس و پیچیده است که هم جنبههای عاطفی دارد و هم ابعاد قانونی، و در بسیاری از موارد، مادر یا پدر نیاز دارند که با دلایل مستند، شایستگی خود برای حضانت را اثبات کنند. در این مسیر، آشنایی کامل با قوانین، رویههای قضایی و نحوه جمعآوری مدارک و مستندات اهمیت فراوانی دارد که تنها یک وکیل مجرب قادر به انجام آن بهصورت حرفهای خواهد بود.
وکیل با بررسی دقیق پرونده، شرایط خاص هر خانواده، و نیازهای روحی و جسمی کودک، میتواند استراتژی مناسبی برای دفاع از موکل خود تدوین کند. برای مثال، اگر پدر کودک صلاحیت لازم را برای حضانت نداشته باشد، وکیل باید بتواند این موضوع را با مدارک معتبر از جمله گواهیهای پزشکی، گزارشهای روانشناسی یا شهادت شهود در دادگاه مطرح نماید. همچنین در صورت بروز اختلاف در اجرای حکم حضانت یا نیاز به تغییر در توافقات پیشین، وکیل قادر است با تنظیم دادخواست جدید، حقوق موکل خود را پیگیری کند.
در شهر کرج، یافتن یک وکیل باتجربه و متخصص در زمینه طلاق و حضانت اهمیت بسیاری دارد، چرا که تسلط به رویههای محاکم خانواده این شهر، میتواند باعث تسریع روند رسیدگی شود. بهترین وکیل طلاق در کرج کسی است که علاوه بر دانش حقوقی، تجربه میدانی کافی در پروندههای خانوادگی داشته باشد و با بهرهگیری از شیوههای قانونی و مشاوره مؤثر، بتواند به حفظ حقوق کودک و والد کمک کند. بنابراین، در مواجهه با دعاوی حضانت، انتخاب یک وکیل توانمند میتواند تفاوتی تعیینکننده در سرنوشت پرونده ایجاد کند.
حضانت در اصطلاح حقوقی به معنای نگهداری، مراقبت، تربیت و پرورش جسمی و روحی کودک است. ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی ایران اعلام میدارد:
«حضانت هم حق و هم تکلیف ابوین است.»
بنابراین، قانونگذار حضانت را حقی برای والدین و در عین حال وظیفهای قانونی و اخلاقی برای آنها در نظر گرفته است.
بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی (اصلاحی ۱۳۸۲):
بنابراین، اگر مادر بخواهد بعد از ۷ سالگی حضانت فرزند را بر عهده گیرد، باید از طریق قانونی و با اثبات مصلحت فرزند اقدام کند.
در بسیاری از دعاوی حضانت، دادگاه با توجه به «مصلحت کودک» تصمیمگیری میکند. مصلحت شامل مواردی چون:
اگر مادر بتواند ثابت کند که ماندن فرزند نزد او بهتر از پدر است، دادگاه ممکن است حضانت را به مادر بدهد حتی بعد از ۷ سالگی فرزند.
۱. اعتیاد پدر به مواد مخدر یا روانگردان
۲. سوءسابقه کیفری پدر
۳. ضرب و شتم کودک یا سوء رفتار با فرزند
4. عدم توان مالی پدر برای نگهداری
۵. عدم ازدواج مجدد مادر یا ازدواج پدر با فردی نامناسب
۶. عدم حضور پدر در کشور یا عدم دسترسی به فرزند
۷. تمایل فرزند به زندگی با مادر (در صورت بلوغ فکری)
طبق ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی:
«اگر مادر در مدت حضانت ازدواج کند، حضانت از وی سلب میشود.»
اما در عمل، در صورت ازدواج مجدد مادر و احراز مصلحت فرزند برای ادامه حضانت توسط وی، دادگاه میتواند حضانت را همچنان به مادر بدهد. این موضوع بسته به شرایط هر پرونده و نظر قاضی متغیر است.
اقدام اولیه و مهم، مشاوره با وکیلی باتجربه در دعاوی خانواده است. وکیل میتواند مستندات لازم را بررسی کرده و مادر را در طی مراحل حقوقی همراهی کند.
مادر باید مدارک زیر را آماده کند:
وکیل یا خود مادر، دادخواستی با موضوع «مطالبه حضانت فرزند» در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت میکند.
دادخواست پس از ثبت، به شعبهای از دادگاه خانواده ارجاع داده میشود. در این مرحله، دادگاه از طرفین خواهان و خوانده (مادر و پدر) دعوت به حضور میکند.
دادگاه با نظر به گزارش مددکار اجتماعی، بازدید محل زندگی، استعلامها و دفاعیات طرفین، تصمیمگیری میکند.
اگر دادگاه به نفع مادر حکم دهد، حضانت فرزند تا رسیدن به سن بلوغ یا تغییر وضعیت، به وی واگذار میشود.
در صورت استنکاف پدر از تحویل فرزند:
مادر میتواند پس از گرفتن حضانت، نفقه فرزند را از پدر مطالبه کند.
حتی اگر فرزند نزد مادر زندگی کند، تأمین هزینههای زندگی وی بر عهده پدر است و مادر میتواند از طریق دادگاه یا اجرای ثبت، نفقه را دریافت نماید.
در صورت فوت پدر، مادر بهطور قانونی حضانت فرزند را برعهده میگیرد، مگر اینکه دادگاه تشخیص دهد که شخص دیگری صلاحیت بیشتری دارد (مثلاً پدربزرگ پدری). اما در اکثر موارد، حضانت به مادر داده میشود.
در شرایط خاصی، ممکن است دادگاه حضانت را از مادر سلب کند:
در این موارد، دادگاه میتواند حضانت را به پدر یا شخص دیگری واگذار کند.
دیوان عالی کشور در آرای متعدد اعلام کرده که:
“در تعیین حضانت فرزند، صرفاً ملاک سن یا جنسیت نبوده و باید وضعیت روحی، جسمی، عاطفی و مادی والدین و مصلحت کودک در نظر گرفته شود.”
بنابراین، مادر اگر بتواند مصلحت کودک را اثبات کند، حتی پس از ۷ سالگی نیز میتواند حضانت را بگیرد.
گاهی والدین بعد از طلاق، بر سر حضانت به توافق میرسند. این توافق تا زمانی معتبر است که برخلاف مصلحت کودک نباشد. در صورت تغییر شرایط یا بروز اختلاف، هر یک میتوانند مجدداً از دادگاه تقاضای حضانت کنند.
گرفتن حضانت فرزند توسط مادر در نظام حقوقی ایران ممکن است، اما نیازمند رعایت مراحل قانونی، اثبات صلاحیت و دفاع دقیق در دادگاه است. مصلحت کودک در همه موارد در رأس قرار دارد. در بسیاری از پروندهها، استفاده از وکیل متخصص در دعاوی خانواده میتواند روند گرفتن حضانت را تسهیل و نتیجه مطلوبی را برای مادر رقم بزند.